Een deel van Jezelf

Allereerst, wat is een idealistisch bewustzijn? 
Een bewustzijn dat fundamenteel gedwongen voelt om te denken in mogelijkheden in plaats van beperkingen, beschouw ik als een idealistisch bewustzijn. 

Als het idealistisch bewustzijn geconfronteerd wordt met steeds opnieuw een situatie die als beperkend wordt ervaren, dan zoekt deze continu naar ruimte om met de situatie om te kunnen gaan. Het denkt en handelt daardoor op een manier dat al in de toekomst ligt, "als ik hieruit ben, dan doe ik 'dit', dus wat zijn de wegen en stappen die nodig zijn om daar zo snel mogelijk te komen?". Het leert van elke nieuwe situatie en gebruikt al deze informatie om z'n draagkracht te verbreden. Maar staat ook regelmatig stil bij de eigen ervaring om deze te doorvoelen en verwerken. 

Het idealistisch bewustzijn in een uitzichtloze situatie.
Hoe langer de worstelingen en nare situaties aanhouden, des te groter de tolerantie voor narigheid wordt. Als op een gegeven moment de narigheid dusdanig onmenselijk of uitzichtloos wordt dat het bewustzijn niet meer naar de toekomst kan handelen. Dan zoekt deze naar mijn ervaring de ruimte op voorbij de menselijke beperking. 
Het leert uit te zoomen op een manier dat de worstelingen en narigheid alleen beperkt zijn tot het eigen leven.  Een idealistisch bewustzijn wordt in deze situatie geforceerd om te denken voorbij zichzelf.  Het gaat zichzelf beschouwen als 1 klein onderdeeltje van een veel groter universum. En leert uit te zoomen op een manier waarop het menselijke zoals ego, emoties, verlangen, verwachtingen etc., ondergeschikt raakt aan het grotere plaatje van ons bestaan als mensheid op deze wereld. Het leert zichzelf beschouwen als een noodzakelijk tijdelijk wezen wat doorleeft dient te worden, maar waarvan de context eromheen niet veel uitmaakt. Dingen als geld, veel vrienden en nood aan ruimte, of veel erkenning, worden steeds onbelangrijker. En wat overblijft is een taak/opdracht die diep vanbinnen gevoeld wordt. 

"Er is een reden waarom mijn leven mij zo heeft gevormd, en dit bewustzijn kunnen delen met anderen is mijn bescheiden bijdrage aan deze wereld die veel langer meegaat dan ikzelf. Want ik ben slechts een korrel in de woestijn, en de woestijn is slechts een zandvlakte op een grote aarde, en de aarde is maar een klein bolletje in de kosmos. Het is nooit het belangrijkste wat voor leven 1 zandkorrel heeft, 1 zandkorrel maakt geen woestijn."