EDVJ-2025-06-06-ASV
Arrogant stuk vreten :)
Over bestaansrecht in het zijn van uitzonderlijk begaafd (profoundly gifted).
Zegt het gewoon efkes van zichzelf uitzonderlijk begaafd te zijn? Tsssss. Bah bah bah. Zo fucking arrogant. Doe even…
Mijn (h)erkenning reikt tot het zijn van profoundly gifted (PG). Waarvoor nog geen Nederlandse vertaling is. Maar waarvan het IQ geschat wordt boven de 180. En nu? ben ik nu gecancelled :)?
Weetje wat dit is… Het is puur een stukje bestaansrecht.
Kijk, als je Autisme hebt (of autistisch bent, wat je dan ook een prettige benaming vindt) en daardoor een zogenoemd ‘neurodivergent’ brein hebt. Dan wil je ook kunnen zeggen: “Mijn brein verwerkt informatie anders en daardoor kan ik tegen dingen aanlopen, want ik heb Autisme” En iemand kan in verschillende gradaties een autistisch brein hebben.
Dat geldt voor verschillende gradaties van hoogbegaafdheid net zo goed. Ben je hoogbegaafd ervaar je andere uitdagingen, dan wanneer je uitzonderlijk begaafd bent, en weer andere als je PG bent.
Ik heb weleens van andere hoogbegaafden gehoord: “mensen die zeggen dat ze hoogbegaafd zijn, zijn het niet”. Waar een soort ontzettend waardeoordeel en bijna schaamte aan vast hangt. Terwijl, als je uitzonderlijk begaafd of PG bent, ben je niet superieur of iets dergelijks. Integendeel… mijn cijfers op de universiteit lagen tussen de 5,5 en de 6 en dan vaak pas NA de herkansing, want dat was meestal zelfs een 4. (Lees: Sgool is juis moelek)
Voor mij voelde daar niks superieurs aan. Eerder janken met een bak ijs op de bank over hoe slecht ik paste in de kaders van de maatschappij. Terwijl ik zó graag ook hoge cijfers wilde. Maar mijn hoofd herkende de manier van denken die op de universiteit van mij geëist werd niet.
Ik heb in de GGZ altijd gezegd:
Iemand met een Verstandelijke Beperking kun je niet vragen om te versnellen. Iedereen die dat eist van iemand met een LVB of zelfs MVB is ontzettend schadelijk bezig. Zo kun je mij, niet vragen om te vertragen. Want dat is ontzettend schadelijk voor mijn hoofd.
Het is geen kwestie van niet willen of mij te goed voelen of dat soort ongein. Het is een kwestie van NIET kúnnen. Want als ik dat probeer dan desintegreer ik en word ik heel onprettig om contact mee te hebben. Net als iemand met een verstandelijke beperking waar con-ti-nu van geëist zou worden om sneller en meer te kunnen. Dan ga je daar ook niet goed op.
Of je nou helemaal links of helemaal rechts van de normaal verdeling zit, de werkelijkheid is dat de maatschappij niet is ingedeeld op verschillende manieren van informatie verwerken.
APA referentie:
Van Stratum, L. C. (2025). Arrogant stuk vreten :) Over bestaansrecht in het zijn van uitzonderlijk begaafd (profoundly gifted). Geraadpleegd op (datum), van https://eendeelvanjezelf.nl/uitzonderlijk-begaafd-pg-/arrogant-stuk-vreten-/
Te veel
Altijd te veel,
Terwijl ik dacht dat ik te werk ging met een penseel.
Ik wist van binnen dat ik anders was, ik zag de wereld door dubbelglas.
Vanbinnen gebeurde er zo veel processen zo bewust.
Een kruistocht van innerlijke onrust.
De buitenkant enthousiast, doch eenzaam te werk, ik deed zo mijn best.
Maar ik was anders dan de rest.
Ik leefde in mijn eigen spel, een geheim met actoren.
Overgevoelig ten top, overal had ik sensoren.
Bewust van metaprocessen, dat verwacht je niet van een kind.
Waarom heeft niemand mij door? Zijn ze blind?
Elke keer bang om door de mand te vallen.
Gezien werd ik niet, want ik ben slecht met getallen.
Elke dag spookt er door mijn hoofd, de zin die mij verdoofd.
Want een meta brein, met zo veel pijn.
Wat als....
wat als ik was gezien in mijn zijn?
Te veel...
Die woorden grijpen mij nog altijd naar de keel.
Want het rijmt niet voor niets op ontwikkelingspotentieel.
- Pte, 2020 (31-05-2020) (LC)